Sinds de Middeleeuwen werd duinzand gewonnen. Het werd gebruikt voor ophoging bij bouwactiviteiten en als strooizand in de veestallen in de nabij gelegen veengebieden.
Vanaf midden 17e eeuw werd de zandwinning in Noord-Holland-Zuid en Zuid-Holland-Noord ( het gebied tussen Overveen-Bennebroek en Katwijk ) grootschalig aangepakt. Het ging , behalve om ophoogzand , ook om uitbreiding van landbouwgrond , vooral voor de bollenteelt.
Voor de afvoer van het zand werd begin 18e eeuw een stelsel van zanderijvaarten gegraven. Eind 19e eeuw - inmiddels werd ook zand gewonnen voor kalkzandsteenfabricage , glasfabrieken en de aanleg van spoordijken - was het gebied rond Lisse en Hillegom volledig afgezand , waardoor het van karakter veranderde. Er was geen reliefverschil meer ten opzichte van de omgeving.
Het Lokhorsterduin is een stuifduin/middenduin waar de afzanding met bollenvelden en het hoge duinbos echter nog goed naast elkaar zichtbaar zijn. Een unieke stilteplek waar je jezelf kunt zijn.
De provincie Zuid-Holland heeft deze contrastzone in de Cultuurhistorische Waardekaarten de hoogste waardering gegeven.
Het Lokhorsterduin bevat mogelijkerwijs archeologische resten vanaf de bronstijd, maar misschien al vanaf de Late Nieuwe Steentijd, omdat de hoge ligging in een verder nat landschap aantrekkelijke bewonersgronden waren.
